Odpowiedź na pozew dziecka o uchylenie alimentów

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci

Zgodnie z art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.) – rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza powyższym przypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku (§ 2).

Jednocześnie rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się( § 3).

Samodzielność życiowa i ustanie obowiązku alimentacyjnego

Obowiązek alimentacyjny ustaje, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co łączy się z możliwością podjęcia pracy. Jeśli kontynuuje naukę, uczy się zawodu, to za usprawiedliwione należy uznać jego dalsze alimentowanie.

Uzyskanie przez dziecko faktycznej możliwości utrzymywania się samodzielnego pociąga za sobą wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego według zasad opisanych w art. 133 § 1 K.r.o..

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka, przewidziany w art. 133 § 1 K.r.o., wygasa z chwilą osiągnięcia przez dziecko odpowiedniego stopnia fizycznego i umysłowego rozwoju, potrzebnego do usamodzielnienia się i do uzyskania środków utrzymania z własnej pracy i z własnych zarobków.

Wprawdzie obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka nie wygasa z osiągnięciem przez nie jakiegoś określonego wieku, a w szczególności przez uzyskanie pełnoletności. Stosownie bowiem do przepisów art. 133 w związku z art. 96 K.r.o. – rodzice powinni w miarę swych możliwości „troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień”. Jeżeli więc uzdolnienia dziecka przemawiają za tym, że w celu ich należytego wykorzystania dla dobra społeczeństwa powinno ono odbyć studia wyższe, obowiązek alimentacyjny rodziców powinien w zasadzie trwać do czasu ukończenia tych studiów. W przedmiocie ustalenia uchylenia obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka występować mogą różnorodne stany faktyczne usprawiedliwiające utrzymanie lub ustalenie uchylenia obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka pomimo osiągnięcia przez nie pełnoletności.

Dobrowolne zrzeczenie się alimentów przez dziecko – sprawa w sądzie

Pozew wniósł Pański syn, który sam twierdzi, że jest samodzielny. Sąd wyśle do Pana ten pozew i zażąda odpowiedzi na niego, jeśli Pan zgodzi się z żądaniem pozwu – sąd może wydać wyrok bez przeprowadzenia rozprawy. Jeśli sąd zdecyduje się na głębsze zbadanie okoliczności, to ma do tego prawo. Póki co nie ma co przewidywać wyniku. Syn jest powodem i na nim spoczywa ciężar dowodu, a nie na Panu. Pan może być w sprawie bierny, stosować się do zarządzeń sądu. Pełnomocnika na sprawę nie musi Pan brać.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59