Czy ojciec może samodzielnie zadecydować o zaprzestaniu płacenia alimentów na dorosłe dziecko?

Obowiązek płacenia alimentów na dziecko

Mąż nie ma racji i nie może samowolnie zaprzestać płacenia alimentów. Jeżeli w wyroku córka ma wskazane alimenty z płatnością do konkretnego dnia miesiąca i jeżeli mąż do tego dnia nie ureguluje alimentów za konkretny miesiąc, córka może skierować wniosek o podjęcie postępowania egzekucyjnego. Jedyną możliwością uchylenia obowiązku alimentacyjnego jest skierowanie takiego pozwu do sądu lub uregulowanie tej kwestii przed mediatorem. Mąż sam nie może zaprzestać płatności alimentów.

Zgodnie natomiast z treścią art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Artykuł 133 § przewiduje szczególną przesłankę alimentacji dzieci przez rodziców. Jest nią niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko. Jednak rodzice nie są zobowiązani świadczyć alimentów, jeżeli dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania (zob. art. 103).

Możliwość samodzielnego utrzymania się

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i nie ustaje w związku z osiągnięciem przez dziecko określonego wieku lub stopnia wykształcenia. Zasadniczą okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Rodzice mogą być zobowiązani świadczyć alimenty dziecku pełnoletniemu w szczególności, jeżeli kształci się, jest dotknięte niepełnosprawnością lub chorobą. W orzecznictwie wskazuje się, że orzekając o tym obowiązku, należy brać pod uwagę, czy osobiste zdolności i cechy charakteru dziecka pełnoletniego pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie kształcenia. W nauce prawa podnosi się, że wprowadzenie komentowanej regulacji stanowi podsumowanie orzecznictwa Sądu Najwyższego, który pod rządami poprzednio obowiązujących przepisów dopuszczał możliwość uchylenia się przez rodziców od obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniego dziecka, jeżeli »nie dokłada ono starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się«. Sytuacja taka ma miejsce, na przykład gdy pełnoletnie dziecko, już przygotowane do pracy, zaniedbuje studia, z własnej winy nie zdając egzaminów (tak J. Zatorska, Komentarz do zmiany art. 133, Nb 3).

Wskazuje się, że w danych okolicznościach takim zachowaniem może być m.in. nieuczestniczenie w zajęciach studenckich i brak pozytywnych wyników egzaminów i zaliczeń, powtarzanie roku, niepodjęcie studiów pomimo uzyskania środków finansowych na zapłatę czesnego albo czynszu na najem mieszkania, podejmowanie studiów na kolejnym kierunku itd. (tak J. Haberko, Charakter prawny relacji, s. 54).

Z uwagi na to, jak Pani widzi, orzeczony obowiązek alimentacyjny nie jest ograniczony żadnym terminem. Jedyną możliwością uchylenia alimentów jest wydanie takiego orzeczenia przez sąd. Jeżeli jednak córka dalej się uczy i nie pracuje, a więc nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, to obowiązek alimentacyjny ojca jest dalej zasadny. Jeżeli więc tata córki nie zapłaci alimentów, córka może skierować sprawę do komornika.